Microsoft Xbox
Pierwsza próba "Mikromiękkich" w materii konsol.
Modchip
Najwygodniejszy sposób na uruchamianie kopii gier i homebrew. Modchipy do Xboxa są całkowicie bezpieczne dla konsoli i względnie proste w montażu. Po schematy montażu, odsyłam na nasze forum.
Chipy do Xboxa możemy podzielić na kilka generacji:
I generacja - "pająki"
Lutowane są do płyty głównej 32 żyłami - są niczym innym jak dodatkową kością biosu podpiętą pod oryginalny flash na mobo. Niestety, to co zazwyczaj było lutowane w Polsce (kości eprom), nie może być flashowane z poziomu konsoli, a co za tym idzie, nie można robić aktualizacji biosu bez specjalnego programatora. Na te kości można wrzucać jedynie biosy 256k.
II generacja - cheapmod
Chipy te są bardzo tanie, dobre i nie trzeba aż tyle lutować. Z odrobiną chęci każdy może sobie taki zrobić w domu. Do "przerobienia" konsoli tym sposobem można użyć tylko i wyłącznie kości SST49LF020 (nowsze, z literką A na końcu, pozbawione zostały wady fabrycznej, która umożliwiała zrobienie z tych kości chipa). Kości te mają 256k pojemności i możliwe jest ich flashowanie z poziomu konsoli.
kość SST49LF020
III generacja
Microsoft wypuszczając konsole oznaczone przez scenę jako 1.3 usunął z LPC jeden, bardzo ważny punkt - LFRAME, przez co używanie cheapmodów stało się niemożliwe. Od tego momentu chipy do Xboxa przestały być tanie (dodatkowe układy), wymuszając niejako powstanie kolejnej, trzeciej generacji chipów. Do nich można zaliczyć między innymi Aladdina oraz DuoX. Oczywiście wciąż są lutowane do LPC.
Wraz z modelami 1.6 powraca punkt LFRAME - dla przeciwwagi została usunięta (lub raczej przeniesiona w inne miejsca na płycie) magistrala LPC, którą lutując chipa należy odbudować (producent zwykle dostarcza już gotową płytkę np. Team Omega dorzuca do DuoX2 gotowe do przylutowania LPC). W chipach, które nie masują LFRAME trzeba dodatkowo lutować rezystor 680OHM, chroniąc tym samym MCPXa.
IV generacja
Chipy te są bardzo rozbudowane oraz co najważniejsze, posiadają swój własny OS! Czyli jakoby mają własny dashboard. Pojemność na bios to już kwestia osobna dla każdego chipa, jednakże najwięcej ma SmartXX - 4MB, z czego 3.5MB możemy mieć na swój użytek (512KB zajmuje OS). Pamięć możemy dzielić sobie dowolnie, zaś biosy wybierać w locie z OSu. Z ciekawszych funkcji chipów tej generacji można jeszcze napisać o diagnozowaniu, przywracaniu, backupowaniu eepromu, funkcji FTP, odpalaniu linuksa, czyli wszystko to co mają dashbardy pokroju UnleashX (z tym, że dash z chipa odpala się niesamowicie szybko (2 sekundy!)).
Xecuter 3 CE
Czym byłby chip bez biosu? Do Xboxa powstało dziesiątki hacków firmware w najprzeróżniejszych odmianach (256kB, 512kB, 1MB), które dodatkowo można edytować wedle własnych potrzeb (ścieżka do bootowanego *.xbe, loga, napis, kolory etc.). Opisywać każdego z nich nie ma sensu (jest ich zbyt wiele) dlatego też wymienię tylko ich rodzaje:
Retail
Czyli zwykłe biosy dla retailowych (zwykłych, dostępnych w sprzedaży) Xboxów.
Debug
Biosy dla debug kitów (ale można je też wgrywać do "normalnych xboxów"). Zazwyczaj uruchamiają wyłącznie debug *.xbe (są programy do zmiany flagi *.xbe). Jedyne biosy, na których można postawić XDKLauncher (specjalny dash, który jest standardowo na Debug Kitach i Crystalach (tych developerskich, nie mam na myśli edycji kolorystycznej konsoli)).
Boot From Media
Czyli biosy bootowane przez loadery z dowolnego nośnika (stąd skrót: BFM). Dostępne zarówno debug jak i retail. Używane przy soft-modzie (o którym niżej).
Wszystkie biosy można pobrać z kanału Xbins. Po szczegółowe informacje na ich temat odsyłam do nfo lub świetnych tabel na xbox-scene (retail/debug).
Tsop Flash
Flash kości z biosem na płycie głównej konsoli. Możliwy jedynie na mobo od 1.0 do 1.5 (w 1.6 bios siedzi na ROM, a nie EEPROMie). Jest to metoda tania i daje możliwości porównywalne z chipem. W konsolach 1.0, w których znajduje się flash o pojemności 1MB można podzielić pamięć na banki, czyli oddzielne sektory pamięci (2x512k, 2x256+512, 4x256). Daje to możliwość wrzucenia kilku biosów i przełączania się pomiędzy nimi. W konsoli 1.1, gdzie Microsoft użył inny kod w MCPX, flasha można podzielić tylko na 2x512. W konsolach 1.2-1.5 można użyć tylko biosów 256k (choć tutaj też jest wyjątek. Polski serwisant Maldini lutował kości 512k i dzielił ją na dwa banki po 256 każdy. Jest to jednak najtrudniejsza metoda).
Soft-Mod
Jest to loader, który wrzuca do pamięci bios BFM i uruchamia *.xbe. Softmod to nic innego jak exploit oryginalnego dashboardu (a konkretnie jego czcionki lub listy zgranych audio tracków), wgrywany za pomocą hot swapu dysku (przez xboxhdm) lub przez exploit save'a w grach. Z wad takiego rozwiązania należy wymienić choćby konieczność zablokowania dysku, kłopotliwa jego wymiana i konieczność trzymania na dysku określonych plików MS Dasha. Dla dociekliwych: dzięki niejakiemu Habibi można podpisywać każde *.xbe (dlatego też tego loadery BFM mają rację bytu).
Loadery BFM:
Frosted Bios Loader
NDure Exploit
Nkpatcher
Phoenix Bios Loader
Phoenix Bios Loader Lite
Phoenix Bios Loader - Metoo Edition
Uber Xbe Exploit
Exploit audio:
Original Audio Exploit
Swap-Less Audio Exploit
Exploit czcionki:
Bert is cheating on Ernie
BigFonts
Complex Loader 1.10 Fonts
Double Dashboard Exploit
Ernie & Bert Reloaded
Orgininal Free-X
Ultimate Dashboard Exploit
Ultimate Dashboard Exploit 2
Exploit save'a gry:
007: Agent Under Fire
MechAssault
Hack Firmware napędu
Tak jak na X360, tak i do Xboxa powstały dwa biosy do modeli LG (by The Specialist) i Samsunga (by Commodore4Eva), które to pozwalały na uruchamianie kopii (homebrew niestety nie). Bios do LG nigdy nie został upubliczniony.
Microsoft Xbox
kość SST49LF020
Xecuter 3 CE